Abdulsamet ÖZMEN*
NÂBÎ’NİN SİYER-İ VEYSÎ’YE YAZDIĞI İKİNCİ ZEYL
Yıl: 1, Sayı: 1, Aralık 2014, s. 44-52
Doktora tezi olarak hazırladığımız “Nâbî’nin Siyer-i Veysî’ye Yazdığı Zeyil” adlı eser
tam bitim aşamasındayken kataloglarda Nâbî’nin Siyer-i Veysî’ye ikinci bir zeyil daha
yazdığını tespit ettik. Yazılan bu eserin Nâbî’ye ait olup olmadığını araştırmaya başladık.
Yapılan araştırma neticesinde bu eserin Nâbî tarafından Siyer-i Veysî’ye yazılan ilk zeylin
bitiminden yirmi yıl sonra ikinci zeyil olarak yazıldığını gördük. Şimdi de elde ettiğimiz bu
eseri tanıtmak amacıyla bazı muhtevî hususları aşağıda zikredeceğiz1
.
Nâbî, eserine,
Yā Rabb baña fevc-i keremüñ rām eyle
Āġāzumı ġıbŧa-senc-i encām eyle
Noķśānlarumı cerįde-i Ǿālemde
Aķlām-ı Ǿināyetüñle itmām eyle (E-1b)
“Ey Allah’ım! Bana lutfunu bağışla. Başlangıcımı güzel bir sonuçla sonuçlandır.
Dünyadaki noksanlarımı kendi inayet kalemlerinle tamam eyle!” şeklindeki bir dua ile giriş
yapar. Nâbî, daha sonra yazdığı ilk zeylin genel bir değerlendirmesini yapar.