Hikmet Feridun GÜVEN**
MU'AMMÂ ÜZERİNE FARSÇA BİR RİSÂLE*
Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 9/6 Spring 2014, p. 519-544, ANKARA-TURKEY
ÖZET
Mu'ammâ; gizli ve güç anlaşılır söz, anlaşılmaz iş manasına gelen
Arapça bir kelimedir. Edebiyatta içerisinde bir isim gizlenmiş olan
manzum bilmecelere mu'ammâ denir. Mu'ammâ türü ilk olarak Arap
edebiyatında ortaya çıkmışsa da gelişimi İran edebiyatında olmuş, Türk
edebiyatına da İran edebiyatı yoluyla girmiştir. Türk edebiyatında ilk
mu'ammâ örnekleri XV. yüzyıldan itibaren görülür. XVI. yüzyılda
mu'ammâ türü çok rağbet görmüş, birçok şair mu'ammâ yazmıştır. Bu
yüzyılda, başta Molla Cami ve Mir Hüseyin Mu'ammâyî olmak üzere
meşhur İran şairlerinin mu'ammâları tercüme edilmiş ve şerhler
yazılmış, Farsça ve Türkçe mu'ammâ risâleleri meydana getirilerek
mu'ammâ yazmanın kuralları ve çözüm yolları hakkında bilgiler
verilmiştir. XVII. yüzyıldan itibaren mu'ammâ türüne olan rağbet