OZAN YILMAZ*
Necâtî Beg’in Farsça Şiirleri
Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi 11, İstanbul 2013, 273-291.
ÖZET
Türkçenin uçsuz bucaksız mecaz dünyasını ustalıkla
kullanan klasik Türk şairleri arasında Farsça bilmek
önemli bir hüner sayılmaktaydı. Bu sebeple, hemen her
şairin divanında Farsça şiir ya da beyit örneklerine
rastlanmaktadır. Fuzûlî, Nef‘î, Yenişehirli Avnî gibi şairler
işi Farsça divan/divançe oluşturmaya kadar götürürken,
bazı şairler de Farsça şiir söyleme becerisini farklı nazım
şekilleriyle yazdıkları az sayıdaki şiirle göstermiştir. Bu
isimlerden biri de Klasik Türk Şiiri’nin sağlam temellere
oturmasını sağlayan XV. yüzyıl şairi Necâtî Beg’dir. Aslen
Edirneli olan Necâtî Beg, divan kâtipliği ve nişancılık gibi
görevlerde bulunmuş, yazdığı şiirlerle döneminden günü-
müze kadar dikkat çekmiş usta bir şairdir.
Şairin Ali Nihad Tarlan tarafından neşredilen divanında
10 Farsça şiir vardır. Bu şiirlerin beşi gazel, üçü tarih
manzumesi, dördü kıt’a, bir tanesi de müfred şeklindedir.